تاب تماشا

چشم یعقوب به دیدار تو حیران مانَد

یوسف از حسن تو انگشت به دندان مانَد


پرده بردار كه از شرم تماشای رخت

تا صف حشر ، قمر سر به گریبان مانَد


برتر و بهتر و زیباتر و پاكیزه تری

كه بگویم گل روی تو به رضوان مانَد 

هر كه بر سلسله عشق تو تسلیم نشد

گردنش بسته به قلاده شیطان مانَد 


این عجب نیست كه تا حشر به یاد لب تو

خضر در آب بقا باشد و عطشان مانَد

گرچه در دیده ما تاب تماشای تو نیست

مهر در ابر روا نیست كه پنهان مانَد 

همه شب بر سر آنم كه ز راه آیی و من

جان نثار قدمت سازم اگر جان ماندَ

یوسف مصر ولا بیشتر از این مگذار

چشم یعقوب به دروازه كنعان مانَد 

چند باید ز فراق تو به حبس دل ما

ناله بی كسی عترت و قرآن مانَد 

به پریشانی بنده نگهی كن مگذار 

بیش از این ملت اسلام پریشان مانَد

--------------

پنجره ی احساس

یااباصالح المهدی "عج " ادرکنی

-----------------

ای پنجره ی احساس ،در کوچه ی تنهایی

آرام نمی گیرد ،هان این دل دریایی

در حسرت یاد تو، تا مرغ سحر بی خواب

از عطر تو جان گیرد، این ساقه ی مینایی

نیلوفر یاد تو ،پیچیده بر این احساس

بی یاد تو می میرد، هر صبح شکیبایی

در پیچش زلف تو ،رازیست پر از شبنم

باران زده بر این دل، از شدت زیبایی

با دیده ی تر دیدم، یک شاخه تبسم را

یک سینه پر از حسرت ،یک نقش چلیپایی

در ظلمت شب پیچید، طوفان نگاهی سرخ

کز شمع رخش تابید، یک مرد اهورایی

در نرگس چشمانش، آیینه دلتنگی

بنوشته به خطی خوش، ای کاش که باز آیی!

http://mohebingolnarges.blogfa.com

---------------------

یــــاران خراسـانی

سرخوش ز سـبوی غم پنهانی خویشـم      

 

   چــون زلف تو سـرگرم پریشانی خویشم

-------------------------

در بــــزم وصـال تو نگـــویم ز کم و بیـــش       

 

  چـون آینــه خو کرده به حیرانی خویشم 

-----------------

لــب باز نکـــردم به خروشــی و فغانــــی       

  مــن مـــحرم راز دل طـــوفانی خویشــم 

---------------------

یک چند پشیمان شدم از رندی و مستی     

   عمریست  پشیمان ز پشیمانی خویشم 

----------------------

از شوق شــکر خنده لبـش جان نسپردم     

    شرمنده ی جانان ز گران جانی خویشم 

-----------------

بشکسته تر از خویش ندیدم به همه عمر    

    افسرده دل از خویشم و زندانی خویشم 

-----------------


هر چند  امیــن بسته ی دنیـــا نیــم امــا    

      دلبســــته ی یــــاران خراسـانی خویشم

-------------- 

منبع

 

------------------------

پیامک ها و اشعار مختص امام زمان علیه السلام

 بالی برای رفتن تا آسمان بده

  راهی برای دیدن رویت نشان بده

  ما مردمان ساده دل این زمانه ایم

  اصلا خودت بیا و دعا یادمان بده

 ما با سه شنبه های شما خو گرفته ایم

 اندازه لیاقتمان جمکران بده

 برگرد و تکیه بر روی دیوار کعبه کن

  ظهری به وقت شرعی زهرا اذان بده

  خود را معرفی کن و یابن الحسن بخوان

  بعد قبر مادر خود را نشان بده 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 بقدر تشنگی اگر تشنه امر فرج بودیم خدا داند فرج اینقدر طولانی نمی شد

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤ 

گر زحمتت افتد که نهی پای به چشمم

 

  بگذار که من چشم به پایت بگذارم آقا

 

  تعجیل در فرج آقا امام زمان صلوات

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤ 

یوسف ما / ما تو را و خود را در کوچه غفلت خویش گم کردیم. پیدایمان کن .

 

 امان ز لحظه غفلت... 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

منی که مایه ننگم به حد رسوایی

 

 چگونه از تو بخواهم به دیدنم آیی

 

 چو خویش یار تو دیدم چه نیک فهمیدم

 

 عزیز فاطمه مهدی چقدر تنهایی

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

مجنون حریف غصه لیلا نمیشود

 

 زخم دل فراق بی تو مداوا نمیشود

 

 فالی زدم بحضرت حافظ که باز گفت

 

  بخت همیشه بسته ما وا نمیشود

 

  دلخوش به هیئتم که شنیدم حضورتان

 

 جز در هوای روضه سقا نمیشود

 

جان دو دست حضرت عباس جان مشک

 

 آقا بیا که بخت دلم وا نمیشود

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

بر چهره پر ز نور مهدی صلوات

 

 بر جان و دل صبور مهدی صلوات

 

 تا امر فرج شود مهیا بفرست

 

بهر فرج و ظهور مهدی صلوات

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

چه جمعه ها که یک به یک غروب شد نیامدی

 

چه بغضها که در گلو رسوب شد نیامدی

 

 خلیل آتشین سخن ؛ تبر به دوش بت شکن

 

 خدای ما دوباره سنگ و چوب شد نیامدی

 

  برای ما که خسته ایم نه

 

 ولی برای عده ای چه خوب شد نیامدی

 

  تمام طول هفته را به انتظار جمعه ام

 

 دوباره صبح؛ ظهر ؛ نه غروب شد نیامدی

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

غمگینترین حادثه زندگیم این است شمس شموس من تویی و هیچگاه ندیدمت یا صاحب الزمان(عج)

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

یا صاحب الزمان در انتظار دیدنت همه دلها بیقرارند ای تک ستاره بهشت حسرت به دلمان نزار

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

هزار جمعه رسید نگار ما نرسید

 

 هنوز وعده دیدار یار ما نرسید

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

بیا برای فرج روز و شب دعا کنیم

 

  دل امام خویش را از خود رضا کنیم

 

عزیز فاطمه مهدی (عج) دلش پر زخون است

 

  بیا که بهر خدا از خدا حیا کنیم

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

ما معتقدیم که عشق سر خواهد زد

 

 بر پشت ستم کسی تیر خواهد زد

 

سوگند به هر چهارده آیه نور

 

 سوگند به زخم های سرشار غرور

 

 آخر شب سرد ما سحر می گردد

 

 مهدی به میان شیعه برمی گردد

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

سوسوی ستارگان آسمان در التهاب انتظار فرج توست

 

 پس بیا و آسمان و زمین را گلستان کن که این خانه ، خانه توست

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

بخوان دعای فرج را، دعا اثر دارد

 

 دعا کبوتر عشق است و بال و پر  دارد

 

بخوان دعای فرج را و عافیت بطلب  

 

که روزگار بسی فتنه زیر سر دارد

 

بخوان دعای فرج را و نا امید مباش

 

 بهشت پاک اجابت هزار در دارد

 

 بخوان دعای فرج را که صبح نزدیک است

 

خدای را، شب یلدای غم سحر دارد

 

 بخوان دعای فرج را به شوق روز وصال

 

 مسافر دل ما، نیت سفر دارد

 

 بخوان دعای فرج را که یوسف زهرا

 

  ز پشت پرده غیبت به ما نظر دارد

 

 بخوان دعای فرج را که دست مهر خدا

 

حجاب غیبت از آن روی ماه بر دارد

 

 توسط: ابوالفضل منظوری

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

آنگاه كه احساس دلتنگي كردي همراه ملائک بخوان : اللهم كن لوليك الحجه بن الحسن

 

 توسط : دریا

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

مرا با عشق خود درگیر کردی *** به پایم با غمت زنجیر کردی

 

 بدان دنیای بی تو هیچ باشد *** دلم را از زمانه سیر کردی

 

 تو با رفتن به پشت ابر ایّام *** غروب جمعه را دلگیر کردی

 

 دوست دارم که یک شب جمعه** صبح گردد به رسم خوش عهدی

 

  ناگهان بشنوم زسمت حجاز *** نغمه ی دلخوش انا المهدی

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

برگرد که بر بهارمان میخندند

 

یک عده به حال زارمان میخندند

 

آنقدرنبودنت به طول انجامید دارند

 

 به انتظارمان میخندند

 

اللهم عجل لولیک الفرج

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

بر شعبان و نيمه ماهش صلوات*

 

 برمهد ي وآن هاله نورش صلوات*

 

 *برخال لب وجام ظهورش صلوات*

 

بي پرده همه انس وملك ميگويند*

 

 برسال ومه و وقت ظهورش صلوات*

 

 ارسالی توسط : 
م.میرزایی

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

دل را زکمنـد تن رهـاندیم بیـا

 

در مروه ترا به شوق خواندیم بیا

 

تو غنچه نرگسی و ما، در ره تو

 

 تا کعبـه گــل لاله فشـاندیم بیا

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

کـم کم دلـم از این و از آن سیر می‏شود

 

 با چشـم مهربان تـو تسخیر می‏شود

 

 این خواب‏ها که همسفر هر شب من است

 

 یک روز مو به مو همه تعبیر می‏شود

 

 فرصت گذشت وقت زیادی نمانده است

 

 تعجیل کن عزیز دلم دیر می‏شود

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

غیر از تو مرا دلبر و دلدار نباشد / دل نیست هر آندل که ترا یار نباشد

 

 شادم که غم هجر توگردیده نصیبم / بهتر ز غم هجر تو غمخوار نباشد . . .

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

ای آفتاب هستی ای شور عشق ومستی / بازآ بخوان کلامی زان معجز الهی

 

 ای دیده ها به راهت ای قائم هدایت / تا کی کنم حکایت شرح غم جدائی

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

* شاها ز بهر خدا٬ بر عاشقان نظری * * بر کشتگان رهت٬ از لطف کن گذری  * *

 

 تا چند ناله کنیم ٬ از دیده ژاله کنیم * * یا رب به ناله این دلخستگان نظری * *  

 

عالم شب است و بیا٬ جان بر لب است و بیا* * این شام هجر و مگر٬ نبود دگر سحری* *

 

  کشتند جدّ تو را٬ لب تشنه آه و صدا * * رأسش به نوک سنان٬ چون مه به جلوه گری* *

 

 استاد ع

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

السلام ای روزهای بی گناه

 

 السلام ای شور اشک و سوز و آه

 

 السلام ای روزه دار بی قرین

 

السلام ای دلبر صحرا نشین

 

 یک شبی افطار مهمانم نما

 

تو خودت قاری قرآنم نما

 

  السلام علیک یا اباصالح المهدی عج

 

 از: م- آقاجانی

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

چشمهایم از دلم رنجیده اند!

 

  هر چه را دل خواست آنها دیده اند!

 

 در عوض یک کار مشکل خواستند!

 

 دیدن موعوود از دل خواستند!

 

چون نباشددل پی دریای نور!

 

 بسته باشد دیده هنگام ظهور!

 

مهدیا٬ دل را خودت یاری بده!

 

 اللهم عجل لولیک الفرج

 

 ارسالی توسط : ی.قارلقی

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

تقصیر من است که تو کم می آیی

 

 وقتی که شوم اسیر غم میایی!

 

این جمعه و آن جمعه دیگر حرف است

 

آدم بشوم سه شنبه هم می آیی  

 

ی.قارلقی

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

دلها همه منتظر برای فرج است

 

درنای بنفشه ها نوای فرج است

 

ذکری که حجاب غیب از او میگیرد

 

ای عاشق منتظر دعای فرج است....

 

اللهم عجل فرجهم....

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

دارد زمان آمدنت دیر میشود

 

دارد جوان سینه زنت پیر میشود

 

تاثیر گریه های غریبانه شماست

 

 دنیا غروب جمعه چه دلگیر میشود

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

به دنبال تو می گردم نمی یابم نشانت را / بگو باید کجا جویم مدار کهکشانت را

 

 تمام جاده را رفتم، غباری از سواری نیست / بیابان تا بیابان جسته ام ردّ نشانت را

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

کی شود بینم رخ ماه دل آرای ترا

 

 تا کشم بر دیدگان خاک کف پای ترا

 

 سر به بالین با امید دیدن رویت نهم

 

تا مگر در خواب بینم روی زیبا ترا . .

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

غیر از تو مرا دلبر و دلدار نباشد / دل نیست هر آندل که ترا یار نباشد

 

شادم که غم هجر توگردیده نصیبم / بهتر ز غم هجر تو غمخوار نباشد . . .

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

 

خدایا مردم از هجران مهدی / ندیدم چهره تابان مهدی

 

 چنانم کن که بنمایی حسابم / مرا در زمره یاران مهدی . . .

 

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

http://mahdikhahadamad.blogfa.com/post-201.aspx

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

عاشقانه با مولا

------------------

ندیدم شهی در دل آرایی تو به قربان اخلاق مولایی تو

  

تو خورشیدی و ذره پرور ترینی فدای سجایای زهرایی تو

  

نداری به کویت ز من بی نواتر ندیدم کریمی به طاهایی تو

  

نداری گدایی به رسوایی من ندیدم نگاری به زیبایی تو

  

نداری مریضی به بد حالی من ندیدم دمی چون مسیحایی تو

  

نداری غلامی به تنهایی من ندیدم غریبی به تنهایی تو

  

نداری اسیری به شیدایی من ندیدم کسی را به آقایی تو

  

امید غریبان تنها کجایی؟ چراغ سر قبر زهرا کجایی؟

  

تجلی طه، گل اشک مولا، دل آشفته ی داغ آن کوچه ی غم

  

گرفتار گودال خونین، گرفتار غم های زینب، سیه پوش قاسم

  

عزادار اکبر گل باغ لیلا، پریشان دست علم گیر سقا

  

نفس های سجاد، نواهای باقر، دعا های صادق

  

کس بی کسی های شب های کاظم

  

حبیب رضا و انیس غریب جواد الائمه

 

تمنای هادی، عزیز دل عسکری، پس نگارا بفرما کجایی؟

  

دلم جز هوایت هوایی ندارد لبم غیر نامت نوایی ندارد

  

وضو و اذان و نماز و قنوتم بدون ولایت صفایی ندارد

  

دلی که نشد خانه ی یاس نرگس خراب است و ویران بهایی ندارد

  

بیا تا جوانم  بده رخ نشانم که این زندگانی وفایی ندارد

http://entezarehojat.blogfa.com/cat-7.aspx

-------------------

 

تو کجایی گل نرگس؟

عصر یک جمعه ی دلگیر، دلم گفت بگویم بنویسم
که چرا عشق به انسان نرسیده است؟

چرا آب به گلدان نرسیده است؟

چرا لحظه ی باران نرسیده است؟

وهر کس که در این خشکی دوران به لبش جان نرسیده است،

به ایمان نرسیده است و غم عشق به پایان نرسیده است.

بگو حافظ دلخسته زشیراز بیاید بنویسد

که هنوزم که هنوز است

چرا یوسف گمگشته به کنعان نرسیده است ؟

چرا کلبه احزان به گلستان نرسیده است؟

دل عشق ترک خورد، 
گل زخم نمک خورد، 
زمین مرد، 
زمان بر سر دوشش غم و اندوه به انبوه فقط برد،
فقط برد، 
زمین مرد
زمین مرد ،
خداوند گواه است،
دلم چشم به راه است، 
و در حسرت یک پلک نگاه است، 
ولی حیف نصیبم فقط آه است و همین آه خدایا برسد کاش به جایی،

برسد کاش صدایم به صدایی...

عصر این جمعه دلگیر وجود تو کنار دل هر بیدل آشفته شود حس،

تو کجایی گل نرگس؟

به خدا آه نفس های غریب تو که آغشته به حزنی است

زجنس غم و ماتم، زده آتش به دل عالم و آدم

مگر این روز و شب رنگ شفق یافته در سوگ کدامین غم عظمی

به تنت رخت عزا کرده ای؟ ای عشق مجسم!

که به جای نم شبنم بچکد خون جگر دم به دم از عمق نگاهت.

نکند باز شده ماه محرم

که چنین می زند آتش به دل فاطمه آهت

به فدای نخ آن شال سیاهت

به فدای رخت ای ماه!

بیا صاحب این بیرق و این پرچم و این مجلس و این روضه و این بزم توئی ،

آجرک الله!

عزیز دو جهان یوسف در چاه ،
دلم سوخته از آه نفس های غریبت

دل من بال کبوتر شده خاکستر پرپرشده،
همراه نسیم سحری روی پر فطرس معراج نفس گشته هوایی
و سپس رفته به اقلیم رهایی،
به همان صحن و سرایی که شما زائر آنی
و خلاصه شود آیا که مرا نیز به همراه خودت زیر رکابت ببری تا بشوم کرب و بلایی؟
به خدا در هوس دیدن شش گوشه دلم تاب ندارد ،
نگهم خواب ندارد، قلمم گوشه دفتر غزل ناب ندارد،
شب من روزن مهتاب ندارد،
همه گویند به انگشت اشاره
مگر این عاشق بیچارهء دلدادهء دلسوخته ارباب ندارد...
تو کجایی؟ تو کجایی شده ام باز هوایی،شده ام باز هوایی...
گریه کن ،گریه وخون گریه کن آری
که هر آن مرثیه را خلق شنیده است
شما دیده ای آن را
و اگر طاقتتان هست کنون من نفسی روضه ز مقتل بنویسم،
و خودت نیز مدد کن
که قلم در کف من همچو عصا در ید موسی بشود
چون تپش موج مصیبات بلند است،
به گستردگی ساحل نیل است،
و این بحر طویل است
وببخشید که این مخمل خون بر تن تبدار حروف است
که این روضهء مکشوف لهوف است،
عطش بر لب عطشان لغات است
و صدای تپش سطر به سطرش همگی موج مزن آب فرات است،
و ارباب همه سینه زنان کشتی آرام نجات است ،
ولی حیف که ارباب «قتبل العبرات» است،
ولی حیف که ارباب«اسیر الکربات» است،
ولی حیف هنوزم که هنوز است حسین ابن علی تشنهء یار است
و زنی محو تماشاست زبالای بلندی،
الف قامت او دال و همه هستی او در کف گودال و سپس آه
که «الشّمرُ ...»خدایا چه بگویم «که شکستند سبو را وبریدند ...»
دلت تاب ندارد
به خدا با خبرم می گذرم از تپش روضه که خود غرق عزایی،
تو خودت کرب و بلایی،
قسمت می دهم آقا به همین روضه که در مجلس ما نیز بیایی،
تو کجایی ... تو کجایی...

-----------------

http://mahdiyar12.mihanblog.com/post/89

-------------------

کربلای انتظار

کربلای انتظار

امام حسین
 

درباره وجوه تشابه امام حسین (علیه السلام) و حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه) روایات متعددی وجود دارد و پژوهشگران در این باره تالیف های ارزشمندی دارند. این نوشتار نیز بر آن است که بخشی از پیوند عاشورای امام حسین (علیه السلام) و انتظار حضرت مهدی (ارواحنا فداه) را باز گوید. پیوندی که رمز حیات شیعه و راز بقای آن است و به اعتقاد برخی صاحب نظران:

 

« "عاشورا" انتظار برآورده نشده ی شیعه است و "انتظار" عاشورای برآورده شده شیعه »

 

زمانه

 

زمانه امام حسین (علیه السلام) عصر بدعت ها و غفلت ها است. سنت رسول (صلی الله علیه وآله) ترک شده است و کسی چون یزید بر مسلمین حکومت می کند و تنها شیوه زنده ماندن اسلام این است که حسین و یارانش به قربان گاه بروند.

 

حضرت مهدی (علیه السلام) نیز وقتی قیام می کند مردم به عصر جاهلیت بازگشته اند و معارف قرآن و دین را تحریف کرده‌اند. زمانه حسین و مهدی(علیهماالسلام) در انحراف فکری، فساد اجتماعی، رواج بی دینی و بدعت مشابه یکدیگر است.

 

امام حسین (علیه السلام) در خطبه کوتاهی در مسیر کربلا می فرمایند:

 

«براستی این دنیا سخت دگرگون و ناآشنا شده، خیر از آن رخت بسته و جز مقدار ناچیزى، همانند ته‏مانده ظرف، و زندگى پستى چون چراگاهى، از آن باقى نمانده. مگر نمى‏بینید كسى به حق رفتار نمى‏كند و از باطل دست نمى‏كشد. تا مۆمن، به حق، مشتاق لقاى خدا شود؟ من مرگ را جز سعادت نمى‏بینم و زندگى با ستمكاران را جز محنت نمى‏دانم. مردم بندگان دنیا هستند، دین لعابى است كه تا زندگى روبراه است، به دور زبان مى‏گردانند و چون دوران آزمایش رسد دینداران كمیاب شوند. (1) »

 

حضرت علی(علیه السلام) نیز درباره دوران ظهور می فرمایند:

 

«وقتی مهدی(علیه السلام) قیام کند خواهش نفسانى را به هدایت آسمانى بازگرداند، و آن هنگامى است كه - مردم- رستگارى را تابع هوى ساخته‏اند  و رأى آنان را پیرو قرآن كند، و آن هنگامى است كه قرآن را تابع رأى خود كرده‏اند. ...پس روش عادلانه را به شما بنماید و آنچه از كتاب و سنّت مرده است زنده فرماید. (2)»

 
«اى گروه شیعه! شیعه آل محمد! شما همچون سرمه‏اى كه به چشم میكشند خالص می شوید. زیرا كسى كه سرمه به چشم می كشد می داند سرمه كى وارد چشم مى‏شود ولى نمیداند چه وقت از بین میرود. شما نیز (روزگارى خواهید داشت) كه یك نفر از شما صبح، خود را در راه دین حق مى‏بیند، ولى شب از دین بیرون رفته است، و در وقت شب در راه دین حق می باشد ولى صبح از دین خارج شده است‏»
 

 

همچنین فضیل بن یسار از حضرت صادق(علیه السّلام) روایت نموده كه فرمود:

«هنگامى كه قائم ما قیام میكند با مردم نادانى روبرو می‌گردد كه در نفهمى از جهال جاهلیت كه پیغمبر با آنها مواجه بود؛ بدترند عرض كردم: چطور؟ فرمود: وقتى پیغمبر (صلّى اللَّه علیه و آله) مبعوث شد مردم بتهائى از سنگ و صخره‏ها و چوبهاى تراشیده را پرستش می كردند و زمانى كه قائم قیام میكند، همه مردم كتاب خدا (قرآن) را به میل خود تأویل نموده به آن استدلال می كنند (3)».

 

طلب یاری

 

فریاد طلب یاری امام حسین (علیه السلام) در صحنه کربلا مشهور است، حضرت مهدی (علیه السلام) نیز وقتی قیام کند و همچنین در دوران غیبت، در طلب یار است.

 

از امام صادق (علیه السّلام) نقل شده فرمود: «هنگامى كه امام حسین (علیه السّلام) با عمر سعد روبرو شد، و آتش جنگ شعله‏ور گردید، خداوند امداد غیبى پیروزى را بر فراز سر حسین (علیه السّلام) فرو فرستاد، به طورى كه بالهاى خود را بر بالاى سر حسین (علیه السّلام) گشودند، سپس همان امدادها، امام حسین علیه السّلام را بین دو چیز- پیروزى بر دشمن و لقاى خدا- مخیّر نمودند، امام حسین علیه السّلام لقاى خدا را برگزید. امام حسین (علیه السّلام) در این هنگام فریاد زد:

 
امام حسین
 

«اما من مغیث یغیثنا لوجه اللَّه، اما من ذابّ یذبّ عن حرم رسول اللَّه‏

 

آیا فریادرسى نیست كه براى خوشنودى خدا به فریاد ما برسد، آیا دفاع‏كننده‏اى نیست كه از حریم حرم رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله و سلم دفاع نماید؟ (4)»

 

حضرت مهدی (علیه السلام) هم در روز ظهور تكیه به خانه خدا می دهد و در حالى كه پناه به او برده است، می گوید:

 

«اى مردم! ما از خداوند و هر كس كه دعوت ما را بپذیرد استمداد مى‏كنیم. من از خانواده محمد پیغمبرتان هستم. ما از هر كس به خداوند و محمد نزدیكتریم.... من از هر كس به سنت پیغمبر آشناترم. شما را به خدا سوگند می دهم كه هر كس سخن مرا شنید حاضران به غائبان برسانند من شما را به حق خدا و رسول و خودم كه از دودمان رسول خدا میباشم قسم می دهم كه ما را یارى نمائید و ستمگران را از ما دور كنید، زیرا ما (آل محمد) را ترسانیده و بر ما ستم نموده و ما و فرزندانمان را از خانه‏هامان آواره كردند. به ما تعدى نمودند و از رسیدن بحق خود بازداشتند. اهل باطل ما را به وحشت انداختند، پس خدا را به نظر بیاورید و به ما آزار نرسانید، بلكه یارى كنید تا خدا هم شما را یارى نماید. (5)»

 

همچنین حضرت مهدی (علیه السلام) ضمن یکی از توقیعات خویش خطاب به شیعیان در عصر غیبت می فرماید:

 

«ما از رسیدگی و سرپرستی شما کوتاهی و اهمال نکرده و یاد شما را از خاطر نمی‏بریم. اگر جز این بود، دشواریها و مصیبتها بر شما فرود می‏آمد و دشمنان، شما را ریشه کن می‏کردند. تقوای خدا پیشه کنید و ما را برای رهایی بخشیدنتان، از فتنه‏ای که به شما روی آورده است، یاری دهید. (6)».

 
«هنگامى كه قائم ما قیام میكند با مردم نادانى روبرو می‌گردد كه در نفهمى از جهال جاهلیت كه پیغمبر با آنها مواجه بود؛ بدترند عرض كردم: چطور؟ فرمود: وقتى پیغمبر (صلّى اللَّه علیه و آله) مبعوث شد مردم بتهائى از سنگ و صخره‏ها و چوبهاى تراشیده را پرستش می كردند و زمانى كه قائم قیام میكند، همه مردم كتاب خدا (قرآن) را به میل خود تأویل نموده به آن استدلال می كنند »
 

آن ها که پیوستند، آن هاکه پیمان گسستند

 

به کاروان حسین (علیه السلام) کسانی پیوستند که امیدی بهشان نبود همچون زهیر و حر که یکی عثمانی بود و در صفین بر علیه علی شمشیر زده بود و دیگری فرمانده سپاه عمر سعد بود. وکسانی هم به بهانه های واهی از یاری امام سر باز زدند و یا در میانه راه از مولایشان بریدند چه آنانی که در میانه راه جداشدند و یا کسانی که از میدان نبرد گریختند.

 

در مورد قیام حضرت مهدی (علیه السلام) نیز امام صادق (علیه السلام) می فرمایند:

 

إِذَا خَرَجَ الْقَائِمُ خَرَجَ مِنْ هَذَا الْأَمْرِ مَنْ كَانَ یَرَى أَنَّهُ مِنْ أَهْلِهِ وَ دَخَلَ فِی سُنَّةِ  عَبَدَةِ الشَّمْسِ وَ الْقَمَر

 

هنگامی که قائم قیام کند از امر(ولایت) او کسانی بیرون می روند که همواره چنین به نظر می رسید که از یاران او باشند و به امر (ولایت) او در میایند کسانی که مانند خورشید پرستان و ماه پرستانند(7).

 

امام محمد باقر (علیه السلام) نیز درباره امتحان شیعیان در آخرالزمان می فرماید:

 

«اى گروه شیعه! شیعه آل محمد! شما همچون سرمه‏اى كه به چشم میكشند خالص می شوید. زیرا كسى كه سرمه به چشم می كشد می داند سرمه كى وارد چشم مى‏شود ولى نمیداند چه وقت از بین میرود. شما نیز (روزگارى خواهید داشت) كه یك نفر از شما صبح، خود را در راه دین حق مى‏بیند، ولى شب از دین بیرون رفته است، و در وقت شب در راه دین حق می باشد ولى صبح از دین خارج شده است‏.(8)»

 

امید آن است که در کربلای انتظار ندای "هل من ناصر" مهدی را لبیک گوییم و از کسانی باشیم که تا پیروزی در رکاب قائم آل محمد می مانند.

 

پی نوشت:

1)      تحف العقول، حرانی، حسن بن علی، ص 245

2)      نهج البلاغة / ترجمه شهیدى ، ص  138

3)      بحار الأنوار) ،ج 52، ص 362 

4)      غم نامه كربلا (ترجمه االهوف على قتلى الطفوف)، ص 126

5)      بحارالانوار، ج 52، ص 238

6)      بحارالانوار، ج 53، ص 178

7)      بحار الانوار، ج 52، ص 364

8)      بحارالانوار، ج 52، ص 101

--------------------

http://montazer-mouood.blogfa.com/post-167.aspx

-------------